Afgelopen woensdag waren de gemeenteraadsverkiezingen en ik heb hier voor het eerst aan meegedaan als lid van de VVD Oost-Gelre op plaats 12. Ondanks dat ik geen campagne heb gevoerd voor mijn eigen plek, heb ik toch nog 23 stemmen bij elkaar weten te sprokkelen. Een knappe prestatie vind ik zelf. Maar helaas heeft het niet geleid tot een overwinning van de VVD in de gemeenteraad. Sterker nog, we hebben behoorlijk wat zetels moeten inleveren en ook landelijk is deze trend zichtbaar geweest.

Vooral de lokale partijen hebben veel winst geboekt, zo ook in onze gemeente met OOG en de lijst van Jos Wolterink. Volgens de commentaren in Volkskrant, FD en andere media is er een trend zichtbaar dat mensen graag weer “baas willen zijn” over zaken die lokaal spelen. Zaken die hen dagelijks raken. Geen landelijke partij die hier een kleur aan geeft (alhoewel we gewoon een lokale vereniging zijn met een eigen programma), maar lokale mensen met lokale belangen. Hoe tegenstrijdig is dit met de weg die de politiek zelf  bewandeld (heeft).

De politiek geeft juist steeds meer zeggenschap naar “boven”, zoals de vele wetgeving die in Brussel wordt bepaald. Wetgeving waar we iedere dag mee te maken hebben – neem als voorbeeld de cookie wetgeving waar ik beroepshalve nog last van leek te krijgen – wordt niet meer door onze eigen mensen bepaald, maar door ambtenaren en honderden politici in de EU. Zij bepalen wat er gebeurt en als lidstaat heb je het maar te implementeren.

Ja we willen graag weer zelf kunnen bepalen wat er gebeurt in ons land (sommige partijen gaan daar ook wel erg ver in zoals de PVV), maar het is overduidelijk dat veel zaken niet meer terug te draaien zijn. Nu kun je stellen dat je ook over Brussel enige zeggenschap hebt, omdat je hier een deel van de vertegenwoordigers mag kiezen. Hoe ver van je bed blijkt dit echter te zijn, want de opkomst 22 mei a.s. voor de Europese Verkiezingen zal helaas (wederom) dramatisch laag zijn.

De overheid heeft inmiddels wel besloten een aantal taken juist weer meer naar gemeenten over te brengen, zoals de thuiszorg en WMO. Hierdoor krijgen gemeenten meer verantwoordelijkheid en zeggenschap. Ik denk dat de rol van gemeenten de komende tijd alleen nog maar sterker gaat worden. Hoe mooi globalisering ook is en hoeveel kansen het ons ook biedt, we blijven toch graag een beetje eigen baas over wat ons gebeurt.