In mijn vakantie heb ik een aantal boeken gelezen en een daarvan is “The Coming Wave” van Mustafa Suleyman. Dit boek zag ik een aantal keren langskomen als “het boek om te lezen over de impact van AI”. Rondom AI ben ik vooral geïnteresseerd in de impact in onze samenleving en de wijze waarop het een rol speelt (en nog gaat spelen) in ons dagelijks leven. Natuurlijk is AI ook voor mij een handige tool in de vorm van ChatGPT en als add-on in allerlei software tools, maar zoals ik al eens eerder schreef staan we nog maar aan het begin. Dus dat betekent dat we nu zien en doen met AI nog een soort van spielerei is vergeleken met wat het in de toekomst kan. Maar hoe ga je daarmee om? Wat kunnen en moeten (?) we nu al doen om ervoor te zorgen dat we als mensheid hier op een goede manier richting aan kunnen geven? Want dat er ook verkeerde bedoelingen mogelijk zijn met AI kan iedereen zich voorstellen. Ik heb daar na het lezen van dit boek een nog duidelijker beeld van gekregen.

Allereerst even over de schrijver van het boek. Mustafa Suleyman is een Britse ondernemer en mede-oprichter van DeepMind, een van de meest toonaangevende bedrijven op het gebied van kunstmatige intelligentie. Geboren in 1984, groeide hij op in Londen en heeft hij een achtergrond in filosofie. Samen met zijn partners richtte hij in 2010 DeepMind op, dat later werd overgenomen door Google in 2014. Suleyman stond bekend om zijn werk bij DeepMind, waar hij zich richtte op de ontwikkeling van AI-technologieën die niet alleen krachtig, maar ook ethisch verantwoord zijn. In 2023 publiceerde hij The Coming Wave, een boek waarin hij de opkomst van krachtige technologieën zoals kunstmatige intelligentie en synthetische biologie bespreekt. Hij waarschuwt voor de impact die deze technologieën kunnen hebben op de samenleving en pleit voor zorgvuldige regulering om hun potentieel te beheersen.

Goed, dat is de samenvatting die ChatGPT voor mij heeft gemaakt toen ik vroeg om een biografie van Suleyman in 1 alinea. Zie hier hier AI mij al helpt om een blog te schrijven, maar waarbij ik wel zelf de regie houd over wat ik wil schrijven. En zo kan AI ons nu al helpen in het dagelijks leven. Maar wat bedoelt Suleyman met de impact van AI en welke regulering stelt hij voor? In dit blog neem ik je mee in de belangrijkste learnings uit zijn boek. Wil je meer weten? Lees dan ook vooral zijn boek en raak geïnspireerd.

De uitdagingen voor de komende tijd

De kern van het boek gaat over een belangrijke uitdaging waar we voor staan. Waar de uitdaging afgelopen eeuw vooral lag in het ontplooien van de mogelijkheden van technologie, ligt deze uitdaging nu vooral in inperken van de (nagenoeg) onbeperkte mogelijkheden hiervan. Kortom, dat met technologie alles mogelijk is en we dus de impact in de samenleving alleen maar groter zien worden is een feit. Maar hoe we hiermee om willen gaan en hoe we dit ook met elkaar gaan inperken is nu de vraag. Niet alleen omdat technologie onbeperkte mogelijkheden heeft, ook omdat het voor nagenoeg iedereen beschikbaar is geworden. En vooral dat laatste geeft ook risico’s, aldus Suleyman.

In het boek wordt ingegaan op de impact van twee technologieën die volgens Suleyman de wereld veranderen: de technologie van de intelligentie (AI) en die van het leven (bio engineering). AI is over een aantal jaren in een stadium dat het met ons zal communiceren op dezelfde wijze als wij dat onderling met elkaar doen. Hiermee zal het een integraal onderdeel zijn van ons dagelijks (sociale) leven. Het is dus geen nieuwe tool of andersoortig platform, maar een transformatieve meta-technologie. Volgens Suleyman zijn we met AI op een kantelpunt van de geschiedenis van de mensheid. En dan is er ook nog bio-engineering, ofwel het werken met DNA. De combinatie tussen AI en bio-engineering wordt in het boek genoemd als “the coming wave”, ofwel een tijdperk waarin machines tot leven komen.

Machines komen tot leven

Een tijdperk waarin we ook rekening moeten houden met het risico dat de beschikbaarheid van deze technologieën voor nagenoeg iedereen aanwezig is. En dat het gebruiken hiervan dus niet alleen is gelimiteerd tot hen die er goede dingen mee willen doen. De kans dat het in verkeerde handen valt is groot en daarmee ook de mogelijke impact op de samenleving. Daarom dat veel landen ter wereld ook bezig zijn om voorop te lopen met AI. Denk bijvoorbeeld aan China, die er een nationale strategie van heeft gemaakt om in 2030 de wereldleider te willen zijn in AI. Wat betekent dat voor de wereld? Naast dat hier ook voor ons ongetwijfeld positieve dingen uit te halen zijn, geeft het ook te denken dat een land als China hierin de wereldleider zal zijn. Je ziet nu al de reacties vanuit de VS in het inperken van handel met China als het gaat om geavanceerde chiptechnologie en machines. Kortom, de dreiging wordt al (enige tijd) gevoeld.

Die dreiging gaat ook over de impact die cyber aanvallen kunnen hebben op landen en dus ons dagelijks leven. Volgens Suleyman zijn de huidige cyber attacks niets meer dan “de kanarie in de kolenmijn”, ofwel een eerste signaal dat er een tijdperk aankomt van instabiliteit en grote risico’s op de veiligheid in landen. Waarbij AI werkelijk ingezet wordt als zelf lerend systeem om de zwaktes te ontdekken in netwerken en systemen die wereldwijd worden gebruikt. Het zal een niet te stoppen reeks van aanvallen betekenen, waarbij het continu leert van de dingen die het tegenkomt en hierdoor zichzelf weet te verbeteren. De impact hiervan is niet te overzien.

Stoppen of doorgaan?

Maar het stoppen van deze wave is volgens het boek niet de oplossing. Nog los van het feit of het überhaupt kan, geeft het ook te denken of we de technologische ontwikkelingen ook niet gewoon nodig hebben om de ontwikkeling van onze levensstandaard voort te zetten. Technologie is juist nodig om erger te voorkomen, alleen dat brengt wel een groot dilemma met zich mee. Enerzijds liggen er veel kansen om gebruik te maken van deze technologieën, anderzijds zijn de risico’s dermate groot dat het ook te denken geeft. Suleyman schrijft in het boek dat het inperken van deze wave dus essentieel is en geeft daarbij tien stappen om dit te doen. Zonder ze alle tien hier te herhalen (lees gewoon het boek is mijn tip), zijn er drie die ik er graag uitlicht.

1. De eerste is het zorgen voor een audit van AI. Dus stel regels op en zorg dat de technologieën die worden ingezet op regelmatige basis wordt onderworpen aan audits en controle. Hierdoor zou het mogelijk moeten zijn om hiaten en problemen tijdig op te sporen.
2. Om dit te kunnen doen is echter een tweede stap essentieel: het kopen van tijd. Toen Chat GPT naar buiten kwam duurde het niet lang of er verscheen een pamflet van diverse tech-CEO’s met de oproep om de ontwikkelingen van AI te “vertragen”. Door tijd te kopen ontstaat er een beter beeld wat de gevaren kunnen zijn van de technologie en is er ook ruimte om te bepalen hoe we daarmee om willen gaan.
3. De derde stap die ik vanuit het boek mee wil geven is het feit dat de criticasters van technologie mee moeten werken aan het realiseren van de oplossingen.

In mijn interesse over de impact van AI in ons dagelijks leven heeft dit boek mij weer een stap verder geholpen. De komende tijd ga ik zeker meer boeken lezen die misschien ook een andere kijk geven, maar het is Suleyman goed gelukt om een visie neer te zetten inclusief een richting om tot een aanpak te komen. Ik ben benieuwd of we hier de komende tijd iets van terug zien bij tech-bedrijven of landen.